KRZYWDZENIE DZIECKA - stwarzanie ryzyka dla jego rozwoju psychoruchowego, stosowanie przemocy fizycznej, psychicznej i seksualnej oraz zaniedbywanie dziecka poniżej 18 roku życia przez osobę, która jest odpowiedzialna za jego prawidłowy rozwój.

• przemoc fizyczna - agresywne zachowanie odnoszące się do ciała dziecka, gwałtowne potrząsanie niemowlęcia (zespół dziecka potrząsanego). W wyniku potrząsania i szarpania małego dziecka może dojść do złamań żeber, kości długich, krwiaków wewnątrzczaszkowych i wylewów do gałki ocznej;
• przemoc seksualna - włączanie dziecka w aktywność seksualną dla zaspokajania własnych potrzeb;
• przemoc psychiczna - rozmyślne niszczenie lub obniżanie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka bez stosowania przemocy fizycznej, powodujące stany lękowe i nerwicowe, niskie poczucie własnej wartości;
• zaniedbanie - niezaspokajanie podstawowych potrzeb biologicznych i psychicznych dziecka; pozostawianie małego dziecka bez opieki; nieprawidłowe odżywianie dziecka; niezgłaszanie się na szczepienia ochronne; brak zabezpieczenia przed wypadkami i oparzeniami;
• zastępczy zespół Münchhausena - świadome wywoływanie u dziecka objawów chorobowych dla osiągnięcia własnych korzyści;

PRZEMOC DOZNAWANA W DZIECIŃSTWIE POZOSTAWIA ŚLADY NA CAŁE ŻYCIE. PIERWSZE 3 LATA ŻYCIA SĄ NAJWAŻNIEJSZYM OKRESEM W ROZWOJU CZŁOWIEKA. NIEPRAWIDŁOWA STYMULACJA ROZWOJU DZIECKA W TYM WIEKU PROWADZI DO: ZABURZEŃ FUNKCJI POZNAWCZYCH I SPOŁECZNYCH, TRUDNOŚCI W NAUCE ORAZ NADPOBUDLIWOŚCI.

Mózg niemowlęcia jest bardzo delikatny, nie w pełni wykształcony, mięśnie szyi nie utrzymują głowy w odpowiedniej pozycji. Podczas potrząsania, szarpania można łatwo uszkodzić jego mózg, a nawet spowodować śmierć dziecka!

• wygląd dziecka - zmiany na skórze świadczące o zaniedbaniu lub urazach;
• zachowanie dziecka - ciągły płacz lub brak reakcji na otoczenie u niemowląt, smutek, strach, apatia, agresja u starszych dzieci;
• czynniki ryzyka - rodzice niedojrzali emocjonalnie, popadający w konflikty z prawem, nałogi, uzależnienia w rodzinie, trudna sytuacja ekonomiczna i społeczna, niechciana lub zagrożona ciąża, dziecko z wadami, nieprawidłowe relacje pomiędzy rodzicami i dzieckiem;

• zaburzenia podstawowych funkcji życiowych
• bezpośrednie zaburzenia emocjonalne i somatyczne, nadpobudliwość psychoruchowa, trwałe zaburzenie rozwoju mózgu u niemowląt
• dalsze niekorzystne następstwa somatyczne i emocjonalne:
  • 90% sprawców przemocy w rodzinie w dzieciństwie doznawało przemocy,
  • 70% dzieci po trzech latach stosowania wobec nich przemocy wykazuje opóźnienie rozwoju psychoruchowego,
  • 43-70% ofiar przemocy wykazuje objawy zespołu pourazowego.

• jest atakiem na godność dziecka - a przecież każdy człowiek ma prawo do poszanowania jego godności i integralności.
• zaburza rozwój dziecka - bicie przez najbliższe osoby odbiera dziecku odwagę życiową i sprawia, że dziecko staje się osobą niepewną, o niskim poczuciu własnej wartości.
• utrudnia myślenie - bicie budzi lęk, który zaburza myślenie i zapamiętywanie, nie uczy dziecka jak zachować się poprawnie, za to wywołuje lęk i przerażenie, obawę przed kolejnymi razami.
• uczy przemocy - bite dziecko uczy się, że "silniejszy ma zawsze rację", "silniejszy ma prawo bić słabszego", a "problemy zamiast rozumem łatwiej rozwiązać siłą".
• niszczy relacje - gdy dziecko boi się rodzica, nie zwróci się do niego o pomoc w trudnych sytuacjach. Skorzysta z rad niedoświadczonych rówieśników lub będzie szukać ucieczki od problemu np. w narkotyki lub alkohol.
• niszczy autorytet rodzica - dziecko z czasem zorientuje się, że bijemy, gdyż nie umiemy poradzić sobie z własną złością - i przestanie szanować rodzica.
• uczy, że lepiej jest kłamać - gdy dziecko popełni błąd lub zrobi coś złego, z lęku przed biciem będzie kłamało, na przykład zrzuci winę na młodszego brata.
• klapsy stają się coraz mocniejsze - bite dziecko przyzwyczaja się do klapsów i czasem wręcz udaje, że klaps nie boli ("To wcale nie bolało!"). Aby uzyskać ten sam efekt rodzic nieświadomie może bić coraz mocniej i spowodować uszkodzenie ciała dziecka może prowadzić do urazów fizycznych (siniaki, krwiaki podtwardówkowe, uszkodzenia nerwów, zespół dziecka potrząsanego).
• przekazuje nielogiczną argumentację - "biję cię dla twojego dobra", "biję cię, bo uderzyłeś swoją siostrę".
• przyczynia się do zwiększenia ilości zachowań agresywnych u dziecka - im częściej dziecko jest bite tym częściej ono samo bije inne dzieci oraz rodzeństwo.
• to udawanie, że klaps ma funkcję edukacyjną - podczas gdy zazwyczaj jest po prostu wyładowaniem złości, frustracji i poczucia niemocy rodzica.
• jest to przekazywanie przemocy z pokolenia na pokolenie - nie wszyscy, którzy byli bici, sami biją. Lecz wszyscy, którzy biją swoje dzieci, byli bici w dzieciństwie.
• prowokuje poczucie złości i chęć zemsty, które pozostaje w dziecku.